گرچه نگاه به مسأله حجاب، نگاه به عاملي مهم و مؤثر در رشد معنوي و اخلاقي جامعه است، اما آنچه در قدم اول ضروريتر به نظر ميرسد سالمسازي بنيانهاي اخلاقي جامعه است.
عفاف به عنوان پيش زمينهاي اساسي در اصلاح اين بنيانها، فراتر از حجاب قابل دقت و بررسي است. همچنين حيا، كه در يك ارتباط متقابل با عفاف، گاه معلول و گاه علت است. ميتوان گفت كه از سويي اين دو خصيصه نفساني از عوامل اساسي در گسترش فرهنگ حجاب ميباشند و حجاب واقعي جز در پرتو اين دو ميسر نخواهد بود و از سويي ديگر سالمسازي اخلاقي يك جامعه، محدود به حجاب نيست، بلكه مجموعهاي از چگونگي رفتارها و بايدها و نبايدهاي فردي و اجتماعي است كه با ارتقاي سطح عفاف و حياي جامعه، نسبتي مستقيم دارد. لذا بيجهت نيست كه قبل از ورد به مباحث مختلف حجاب، مختصري پيرامون عفاف و حيا سخن بگوييم: