برخیز/ خفتن برای تو زود است هنوز/ هنوز هستند دل‏هایی که دردهایت را به جان می‏خرند تا تسلّی دهند قلب آزرده ‏ات را/برخیز/خانه خالی است از تو/گلدان‏های پنجره ‏مان خشک شده ‏اند/آیینه تو را نمی‏بیند دیگر/و مَشکی که روزانه بنده ای زمخت‏اش را به دوش می‏کشیدی، چشم انتظارت نشسته است/ زجر کشیده مادر! / برخیز / برخیز که کودکانِ دل شکسته ‏ات بی مادری را تاب نخواهند آورد / تو مادر حسینی و حسین از دامن تو به معراج کربلا می‏رود / زود است هنوز که زینب علیه السلام تنها بماند / زود است که حسن علیه ‏السلام طعم زیستن با مادر نچشیده طعمِ زیستن با نا همسری را تلخ بچشد / برخیز / سنگ صبور علی علیه ‏السلام ! / برخیز که شانه‏ های استوارم به لرزه در آمده ‏اند / و چین نشسته به پیشانی ‏ام / آیا به یادت بیاورم آن شب‏هایی را که ظلم سایه گسترانده بود و تو تنها فانوس امید علی علیه ‏السلام بودی که هم چنان می‏درخشید / به یادت بیاورم یا می‏دانی که کشتی آرام و قرارم به گل نشسته است / یا می‏دانی که دیگر سر به سکوت چاه فرو می‏برم تا نفسی به یادِ هم نفسی ‏هایت آرام باشم / برخیز / چشم ‏های تاریخ به سوی ماست / علی علیه‏ السلام چگونه به خانه‏ای برگردد که فاطمه علیه السلام در آن نیست / و کوچه‏ ای را بگذرد که همیشه فاطمه علیه السلام از آن گذشته است / به خدا دیوارها هم سر به گریبان فرو برده ‏اند. ابرها هم از فرو ریختن متعجب ‏اند / برخیز / که بی تو به سر نمی‏شود این زندگی این شهر و این آفرینش حتی! / چه شده است که دیگر پاسخ سلام علی علیه ‏السلام را نمی‏دهی؟ / چه شده است که دیگر سنگ آسیاب خانه علی علیه ‏السلام نمی‏چرخد؟ / چه شده است که تنور خانه علی علیه ‏السلام دیگر روشن نیست؟ / و علی علیه ‏السلام مثل پروانه‏ ها بقیع را می‏گردد تا مگر کور سویی، بویی از تو بیابد / چه شده است که علی علیه ‏السلام دیگر نباید خورشید وجودت را در خانه ببیند؟ / چرا باید خانه علی علیه ‏السلام بی خانم شود؟ / و چرا دختر پیامبر خدا علیه ‏السلام به مظلومیت برسد؟ / برخیز / رفتن برای تو زود است هنوز / تو مادر مدینه و کربلایی! / برخیز / فاطمه علیه السلام برخیز / علی علیه ‏السلام می‏گوید!

میثم امانی

نوشتن دیدگاه