فاطمه علیه السلام ، تفکری است عمیق و بزرگ‏تر از واژه، که به ذهن هیچ کس و هیچ اندیشه ‏ای خطور نکرده است و هیچ کس، قادر به درک آن نیست.
فاطمه علیه السلام ، تفاوت پیوسته ‏ای است با تمام تاریخ‏ ها.
فاطمه علیه السلام، طلوع طراوت است در حرارت دل‏ها.
فاطمه علیه السلام، نور نیایش است، در شب نشینیِ تیره ‏گی‏ ها.
فاطمه علیه السلام ، تمام مهربانی است که در یک جا جمع شده است.
فاطمه علیه السلام ، فریاد فزاینده علی علیه ‏السلام است با زبان عاشورایی حسین علیه ‏السلام .
فاطمه علیه السلام ، فضیلت بالفعل است، که بی‏ حد و مرز در تمام حدود در جریان است.
فاطمه علیه السلام ، منحصر به فردترین تجلّی تکرار نشدنی تاریخ است.
فاطمه علیه السلام ، واژه نیست که آن را تلفظ کنیم.
خط نیست که آن را بخوانیم.
سلام بر تو، که مظهر نوری و سرچشمه ظهور!
سلام بر تو، که بی ‏نظیرتر از تو را، هیچ آشنایی نمی‏تواند مدّ نظر داشته باشد!
در هیچ کجا نیست که ذرّات، نامت را نبرند و تو را به خاطر نیاورند.
در هر ترانه، تو موج می‏زنی و در هر کرانه، تویی ترانه ‏ساز آبی ‏های نامحدود.
غروب‏ها به تو وابسته ‏اند و تمام جاده‏ های منتهی به پرواز، پیوسته و پیاپی به پای تو می‏ افتند که دامان تو، از ذره‏ ای مهر، کوتاهی نمی‏کند، ای بی‏کران مهربان پرور!
هنوز کوچه ‏های مدینه، سرشار از جرأت ایستادگی یک تنه تو، در مقابل شمشیرها و شلاق‏ هاست! کوچه‏ های مدینه سرد است؛ سردتر از فولاد آب‏ دیده تیغ ها
بازار خیانت، گرم از نفس آتش افروزان بی ‏فروغ است.
کوچه ‏های مدینه،کوچ تو را به خاطر دارد و از در و دیوار بیت ‏الاحزان، حزن می‏بارد. کوچه‏ های مدینه، تمامی حجم داغ را در خویش جای داده است؛ داغی که می‏تواند فراگیرترین چشمه ‏ها را در زیر گام اشک‏ هایش به آتش کشد، داغی که به جا مانده است و می‏ماند؛ تا همیشه تاریخ، تا همیشه فریاد.

محمد کامرانی اقدام

نوشتن دیدگاه