وقتی که ذکر حضرت حیدر گرفته ایم
یعنی که عاشقیِ خود از سر گرفته ایم
وقتی که مستی دل ما بگذرد ز حد
یعنی دوباره باده و ساغر گرفته ایم
ذکر علی که نام خدای علی بوَد
ما از ازل همیشه و یکسر گرفته ایم
بی مهر خاندان نبی عالمی نبود
هستیِ خود ز آل پیمبر گرفته ایم
از انعکاس نور خدایی به لوح دل
نقش علی به چهرۀ داور گرفته ایم
شکر خدا که حب علی در وجود ماست
این هدیه را ز پاکی مادر گرفته ایم

دامان پاک مادرمان نور فاطمَه ست
این هدیۀ خداست که منظور فاطمَه ست

آنان که در شمارۀ پیغمبران شدند
از قبلِ آن به حبِّ علی امتحان شدند
چون ذره ای که جانب خورشید می رود
عشاق او به مهر علی جاودان شدند
مشتاق دیدنش همه لحظه به هر مکان
اهل زمینِ خاکی و هفت آسمان شدند
این گونه شد که در زمین و سما جلوه می کند
مست زیارتش همه اهل جنان شدند
چون دیدن خدا نتوان ، اهل کائنات
مست نظر به روی علی در جهان شدند
از چهرۀ علی رخ خود را نشان دهد
با او نشانه ها ز پیِ بی نشان شدند

هر گل به یُمن دیدن او باز می شود
زیبایی از تجلی اش آغاز می شود


ذکر فمَن یَمُت یَرنی محشر من است
ذکر علی یا علی ذکرِ آخر من است  
می بینمش به لحظۀ جان دادن ای خدا
یعنی جمال حضرت حق محشر من است
ترسی ندارم از سَکَرات ثقیل مرگ
زیرا نگاه آخر او یاور من است
دست علی که ساقی جام وصال شد
قلبی پر از محبت او ساغر من است
رمز نجات و راز عروج و وصال من
ذکر و نوا و نغمۀ یا حیدرِ من است
گر چه بدم ولی همه جا فخر می کنم
بابم علی و فاطمه چون مادر من است

کعبه اگر شکسته به شوق ولای او
من کعبۀ دلم بشِکستم برای او

شاعر : محمد مبشری (مبشر قمی)

نوشتن دیدگاه