بَابُ أَنّ الْأَئِمّةَ ع لَوْ سُتِرَ عَلَيْهِمْ لَأَخْبَرُوا كُلّ امْرِئٍ بِمَا لَهُ وَ عَلَيْهِ
1- عِدّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمّدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَيّوبَ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ عَبْدِ الْوَاحِدِ بْنِ الْمُخْتَارِ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع لَوْ كَانَ لِأَلْسِنَتِكُمْ أَوْكِيَةٌ لَحَدّثْتُ كُلّ امْرِئٍ بِمَا لَهُ وَ عَلَيْهِ‏
اصول كافى جلد 1 صفحه: 393 رواية: 1
1- امام باقر عليه السلام فرمود: اگر زبان هاى شما لجام و بندى مى ‏داشت سود و زيان هر مردى را برايش گزارش مى‏ دادم.

2- وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمّدٍ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ مُسْكَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا بَصِيرٍ يَقُولُ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللّهِ ع مِنْ أَيْنَ أَصَابَ أَصْحَابَ عَلِيّ‏ٍ مَا أَصَابَهُمْ مَعَ عِلْمِهِمْ بِمَنَايَاهُمْ وَ بَلَايَاهُمْ قَالَ فَأَجَابَنِي شِبْهَ الْمُغْضَبِ مِمّنْ ذَلِكَ إِلّا مِنْهُمْ فَقُلْتُ مَا يَمْنَعُكَ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ ذَلِكَ بَابٌ أُغْلِقَ إِلّا أَنّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيّ‏ٍ صَلَوَاتٌ عَلَيْهِمَا فَتَحَ مِنْهُ شَيْئاً يَسِيراً ثُمّ قَالَ يَا أَبَا مُحَمّدٍ إِنّ أُولَئِكَ كَانَتْ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ أَوْكِيَةٌ
اصول كافى جلد 1 صفحه: 395 رواية: 2
2- ابو بصير گويد : به امام صادق عليه السلام عرض كردم : چرا به اصحاب على عليه السلام مصيبت‏ ها رسيد با وجود آن كه از مرگ و مصيبت خود آگاه بودند؟ حضرت به مانند شخص خشمگين به من جواب داد: آن مصيبت ‏ها تنها از ناحيه خودشان به آن ها رسيد، عرض كردم : قربانت گردم مانع شما چيست؟ (كه مرگ و مصيبت اصحاب خود را به آن ها نمى ‏گویيد؟) فرمود: اين دريست بسته شده، تنها حسين بن على صلوات الله عليهما اندكى از آن را گشود (كه در شب عاشورا شهادت و مصيبت اصحابش را به آن ها خبر داد) سپس فرمود اى ابا محمد: اصحاب آن حضرت بر دهان خود لجام و بندى داشتند.
شرح :
علامه مجلسى (ره) پس از آن كه (ما اصابهم) را به بلا و مصيبت تفسير كرده چنان كه گفتيم، احتمال ديگرى را هم ذكر نموده است و آن احتمال اين است كه مقصود از (ما اصابهم) قرب و منزلتى است كه اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام نزد آن حضرت پيدا كردند و علم منايا و بلايا هم داشتند و حضرت در جواب فرمود: اين مقام و منزلت را آن ها به واسطه قابليت و استعداد خويش به دست آوردند زيرا راز نگه دار بودند، شما توقع داريد كه به آن مقام و علوم برسيد اما چون راز نگه دار نيستند قابليت نداريد.

نوشتن دیدگاه