32 - به نقل ابن عساكر با سند خود از هشام بن محمد:
چون آب بر قبر حسین علیه السلام جارى كردند، پس از چهل روز كه آب فرو نشست و اثر قبر محو شد، باديه نشينى از بنى اسد آمد. مشت مشت از خاك بر مى گرفت و مى بوييد تا آنكه به قبر حسین علیه السلام رسيد و گريه كرد و گفت: پدر و مادرم فداى تو! تربت تو نيز پس از مرگت چه خوشبوست! گريه كرد و چنين شعرى خواند:
خواستند كه قبر او را از دوستدارش مخفى كنند ولى عطر تربت، نشانه قبر[9]است.
----------------------------------
[9]. تاريخ ابن عساكر (شرح حال امام حسين)، ص 275

نوشتن دیدگاه