يونس بن عمار مي گويد: به محضر امام صادق عليه السلام رفتم و عرض کردم: «همسايه اي از قبيله قريش دارم نام مرا (به عنوان شيعه) فاش ساخته است (و مرا در معرض خطر طاغوتيان، که در کمين شيعيان بودند قرار داده است)، به گونه اي نام مرا مشهور نموده که هر وقت از کنارش عبور مي کنم مي گويد: اين رافضي، مال ها را نزد جعفر بن محمد (يعني امام صادق عليه السلام ) مي برد.

امام صادق عليه السلام فرمودند: هنگامي که نماز شب مي خواني در سجده آخرِ دو رکعت اول نماز شب، او را چنين نفرين کن: «نخست حمد و ثناي الهي به جا آور، پس بگو خدايا! فلاني پسر فلاني، نام مرا فاش و مشهور کرده و مرا به خشم آورده، و در معرض خطرها قرار داده است، او را هدف تيري شتابان قرار بده، به گونه اي که اثر آن تير، او را از من باز دارد. بار خدايا! مرگش را نزديک گردان، و نشانه اش را نابود کن. پروردگارا! در اين کار شتاب کن، در همين ساعت و لحظه».

يونس مي گويد: دستور امام را انجام دادم، وقتي که به کوفه بازگشتم، از خانواده ام در مورد آن همسايه مردم آزار پرسيدم، گفت: بيمار است. هنوز سخنم به پايان نرسيده بود که از خانه او شيون برخاست و گفتند «فلاني مُرد».(76)
76 . داستانهاي اصول کافي، ج 1، ص 81.

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ يُونُسَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ لِي جَاراً مِنْ قُرَيْشٍ مِنْ آلِ مُحْرِزٍ قَدْ نَوَّهَ بِاسْمِي وَ شَهَرَنِي كُلَّمَا مَرَرْتُ بِهِ قَالَ هَذَا الرَّافِضِيُّ يَحْمِلُ الْأَمْوَالَ إِلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ
قَالَ فَقَالَ لِي : فَادْعُ اللَّهَ عَلَيْهِ إِذَا كُنْتَ فِي صَلَاةِ اللَّيْلِ وَ أَنْتَ سَاجِدٌ فِي السَّجْدَةِ الْأَخِيرَةِ مِنَ الرَّكْعَتَيْنِ الْأُولَيَيْنِ فَاحْمَدِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَجِّدْهُ وَ قُلِ اللَّهُمَّ إِنَّ فُلَانَ بْنَ فُلَانٍ قَدْ شَهَرَنِي وَ نَوَّهَ بِي وَ غَاظَنِي وَ عَرَضَنِي لِلْمَكَارِهِ اللَّهُمَّ اضْرِبْهُ بِسَهْمٍ عَاجِلٍ تَشْغَلْهُ بِهِ عَنِّي اللَّهُمَّ وَ قَرِّبْ أَجَلَهُ وَ اقْطَعْ أَثَرَهُ وَ عَجِّلْ ذَلِكَ يَا رَبِّ السَّاعَةَ السَّاعَةَ قَالَ فَلَمَّا قَدِمْنَا الْكُوفَةَ قَدِمْنَا لَيْلًا فَسَأَلْتُ أَهْلَنَا عَنْهُ قُلْتُ مَا فَعَلَ فُلَانٌ فَقَالُوا هُوَ مَرِيضٌ فَمَا انْقَضَى آخِرُ كَلَامِي حَتَّى سَمِعْتُ الصِّيَاحَ مِنْ مَنْزِلِهِ وَ قَالُوا قَدْ مَاتَ.
الكافي- چاپ الاسلامية نویسنده : الشيخ الكليني    جلد : 2  صفحه : 512

نوشتن دیدگاه