خانواده

عفت، يعنى صيانت نفس از چيزهايى كه حرام است يا انجام آن شايسته نيست، شهيد مطهرى، در تعريف عفاف مى‏گويد: «عفت حالتى نفسانى است، به معنى  رام بودن قوه شهوانى تحت حكومت عقل و ايمان، و تحت تأثير قوه شهوانى نبودن».[1]
حضرت على عليه‏السلام درباره حقيقت عفت مى‏فرمايد: «الصبر على الشهوة عفة؛ عفت، مقاومت در برابر شهوتهاست»[2] و در روايت ديگرى مى‏فرمايد: «العفاف زَهادَة؛ عفاف، بى‏رغبتى نسبت به خواسته‏هاى نفسانى است».[3]
و اما عفيف به كسى گفته مى‏شود كه در برابر خواسته‏هاى نفسانى، از جمله كششهاى جنسى، مقاومت نموده، خود را حفظ كند.
---------------------------------------------
[1] ـ تعليم و تربيت، استاد مطهرى: ص 150.
[2] ـ ميزان الحكمة: ج 6، ص 2659.
[3] ـ همان: ص 2656.

نوشتن دیدگاه