بدان ـ ايّدك اللّه تعالى ـ كه روز جمعه سيّد ايّام است و از براى آن فضايل و اعمال بسيار است، و ما در فصل اوّل به جزئى از فضايل آن اشاره كرديم و در اين جا به ذكر مجملى از اعمال آن اكتفا مى كنيم.
شيخ جليل معظّم ابى محمّد جعفر بن احمد قمّى در كتاب عروس از حضرت امام محمّد باقر(عليه السلام)روايت كرده كه: «رسول خدا(صلى الله عليه وآله) فرمود كه: جبرئيل آيينه اى براى من آورد و در ميانش نكته سياهى بود. گفتم: يا جبرئيل اين آيينه چيست؟ گفت: روز جمعه است. گفتم: جمعه چيست؟ گفت: شما را در آن خير بسيار هست. گفتم: خير بسيار چيست؟ گفت: عيدى است براى تو و براى امّت تو، بعد از تو. گفتم: ديگر براى ما چه خير درآن هست؟ گفت: در آن روز ساعتى هست كه هر مسلمانى در آن ساعت حاجتى بطلبد كه روا شدنى باشد البتّه روا مى شود و اگر در دنيا مصلحت نباشد در آخرت، خدا بهتر از آن حاجت را به او عوض مى دهد و اگر از بلايى پناه برد حق تعالى از بلاهاى بدتر از آن، او را در آخرت نجات دهد».
شيخ طوسى(رحمه الله)فرموده كه: از حضرت رسول(صلى الله عليه وآله)روايت شده كه: «كارهاى خوب و بد در روز جمعه مضاعف مى شود». پس سزاوار است از براى انسان كه در روز جمعه اعمال خير بسيار كند و از كار بد اجتناب كند.
و حجامت در آن روز مكروه است، و روايت شده جواز آن.
و از سنّت هاى مؤكّده در روز جمعه غسل جمعه است، و وقت آن از بعد طلوع فجر است تا زوال آفتاب و هر چه نزديك شود به زوال بهتر است.

نوشتن دیدگاه