با نگرش دقيق مي‌توان گفت در هيچ مکتب و گرايشي مانند مکتب اسلام حريم وحقوق زنان مورد حمايت قرار نگرفته است. در ديدگاه اسلام زن به عنوان شخصيتي گران بها در ابعاد مختلف ايفاي نقش مي‌کند، اما حريم و مدار او هرگز با مردان آميخته نمي‌شود، مکان‌هاي عمومي، جلوه گاه جاذبه‌هاي جنسي او نيست؛ رسالت و ايفاي نقش اجتماعي او، همسرداري، خانه‌داري و تربيت فرزند را کم‌رنگ نمي‌کند؛ ميان افراطِ اختلاط و تفريط محدوديت، راه سوم «حريم» را در پيش گرفته است و غيرت و عفت او، راه هر گونه ابتذال جنسي و التذاذ را بر اغيار بسته است.
قرآن کريم زن را فوق مسايل گروهي و قبيله‌اي مطرح مي‌سازد و به او شخصيتي جهاني مي‌بخشد به گونه‌اي که زن نيک کرداري چون همسر فرعون را براي همة مؤمنان ـ اعم از مرد و زن ـ به عنوان الگو معرفي مي‌نمايد.[1]
در طول تاريخ اگر مردان نقش آفرين و تاريخ‌ساز را مشاهده مي‌کنيم، در کنار آنان نقش زناني موفق و تأثيرگذار را نيز نبايد فراموش کنيم.
در همة انقلاب‌ها زنان تأثير فراواني در پيشبرد اهداف آن انقلاب داشته‌اند. انقلاب جهاني امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ‌که اهداف همة انبيا و اولياي الهي به طور کامل در آن تحقق پيدا خواهد کرد ـ نيز از اين مطلب مستثنا نخواهد بود و زنان نقش مؤثري در پيروزي حق بر باطل و تحقق دولت کريمة مهدوي ايفا خواهند کرد
در ميان رواياتي که حضور و نقش زنان در حکومت امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف را مطرح مي‌کنند، چند دسته از روايات بيشتر قابل توجه مي‌باشند:
1. رواياتي که بيانگر حضور 50 زن در بين ياران اصلي امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف مي‌باشد:
امام باقر عليه السلام مي‌فرمايند:
«به خدا قسم سيصد و سيزده نفر مي‌آيند، که پنجاه نفر از اين عده زن هستند.»[2]
در روايات 313 نفر را دستياران و حکام حضرت معرفي مي‌کنند: آنان وزيران اويند که از جانب او سنگيني بار حکومت را بر دوش مي‌کشند» و «هُم النُّجَبَاءِ وَ الْقُضَاةُ و َالْحُکَّام وَ الْفُقَهَاء فِي الدِّين». «آنان برترين ها، قاضيان، حاکمان و فقيهان در دين‌اند.»[3]
امام باقر عليه السلام مي‌فرمايند: «در زمان حکومت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف به همة مردم حکمت و علم بياموزند؛ تا آن جا که زنان در خانه‌ها با کتاب خدا و سنت پيامبر اکرم صل الله عليه و آله وسلم قضاوت مي‌کنند.»[4]
2. رواياتي که حضور 400 زن آسماني را در حکومت حضرت مهدي‌ (عج) مطرح مي‌کنند:
از پيامبر اکرم صل الله عليه و آله وسلم نقل شده است: «عيسي بن مريم به همراه هشتصد مرد و چهارصد زن از بهترين و شايسته‌ترين افراد، روي زمين خواهد آمد.»[5]
3. رجعت زنان نيز در بعضي از روايات مطرح شده است:
امام صادق عليه السلام به مفضل بن عمر فرمودند: «همراه حضرت قائم عليه السلام سيزده زن هستند.... گفتم: آن سيزده نفر را نام ببريد. فرمود: قنوا دختر رشيد، امّ ايمن، حبابه والبيه، سميه مادر عمار ياسر، زبيده، ام خالد احميه، امّ سعيد حنفيّه، صيانه ماشطه و ام خالد جهنّبيه»[6]
اين افراد هر کدام در جهتي و عمدتاً در جهاد با دشمنان خدا از خود شايستگي‌هايي نشان داده‌اند. برخي از آنان مانند صيانه، مادر چند شهيد بوده است و خود نيز با وضعي جانسوز به شهادت رسيد.[7]
برخي چون سميّه در راه دفاع از عقيدة خود سخت‌ترين شکنجه‌ها را تحمل کرده و تا پاي جان از عقيدة خود دفاع کرده‌اند.[8] برخي نيز به خاطر پاکي و شايستگي‌هايي که در وجود خود داشته‌اند افتخار مصاحبت با پيامبر اکرم صل الله عليه و آله وسلم و امامان معصوم عليهم السلام را در کارنامة خود دارند و مورد عنايات ويژة معصومان عليهم السلام قرار گرفته‌اند و ثابت کرده‌اند که در حکومت امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف نيز مي‌توانند نقش آفريني نمايند.
با توجه به رواياتي که بيان‌گر حضور زنان در حکومت امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف مي‌باشد، نقش زنان را در موارد زير مي‌توان جستجو کرد:
نمايندگي از جانب جامعة زنان در حکومت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف، انجام فعاليت‌هاي فرهنگي و پاسخ گويي به مسائل شرعي بانوان، مديريت و برنامه‌ريزي، پيام رساني و برحذر داشتن مردم از فرهنگ شيطاني دجال،[9] مداواي زخمي‌ها و پرستاري از بيماران، رساندن مهمات و آب و غذا به رزمندگان، تشويق رزمندگان براي عزيمت به جبهه و تشويق آن‌ها در صحنه نبرد و روحيه بخشيدن به رزمندگان و....
از آن جا که يکي از مهم‌ترين راههاي نقش آفريني ايجاد الگوهاي رفتاري است، اين زنان مي‌توانند براي بانوان عصر ما اسوه و الگوي رفتاري باشند. بانوان منتظر، نظير دوران انقلاب و دفاع مقدس؛ مي‌توانند با کسب ويژگي‌هاي بارز اين بانوان سرافراز، خود را به قافلة ياران حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف نزديک نمايند.
با مطالعة زندگي اين بانوان نمونه به نکات مهم و ويژگي‌هاي بارزي برخورد مي‌کنيم؛ مانند:
ايمان و عشق به خدا، امام شناسي و معرفت نسبت به حجت خدا، تولي و تبري، شهادت طلبي، صبر و استقامت در راه خدا، گذشتن از جان و مال و اولاد براي حفظ دين، عبادت و بندگي خالصانة خدا، آموختن احکام شرعي و آشنايي با مسائل حلال و حرام، انجام امور عام المنفعه و گره گشايي از کار مردم، ارتباط با قرآن کريم، تربيت فرزندان صالح و...
________________________________________
[1] . تحريم / 11.
[2] . بحارالانوار، ج 52، ص223، حديث 87..
[3] . معجم احاديث الامام المهدي، ج5، ص37.
[4] . الغيبة نعماني، ص239.
[5] . معجم احاديث الامام المهدي، ج5، ص515.
[6] . اثباة الهداة، ج7، صص150-171.
[7] . منهاج الدموع، ص93.
[8] . سفينة البحار، ج4، ص303.
[9] . کنزالعمال، ج14، ص602.

نوشتن دیدگاه