آیه 66 : ( فَجَعَلْناها نَكالاً لِما بَيْنَ يَدَيْها وَما خَلْفَها وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ )
ترجمه:
66 . پس قرار داديم عقوبت اهل اين قريه را عقوبتى كه عبرت باشد براى امّت هايى كه در آن زمان بودند و امّت هايى كه پس از آن ها آمدند و پند براى پرهيزكاران.
تفسير:
ضمير در «جعلناها» را بعضى گفتند راجع به عقوبت است و بعضى گفتند راجع به حادثه مسخ است، و ظاهر اين است كه راجع به قريه[اى] است كه در سوره اعراف ذكر شد و مراد قريه «ايله» است كه در خبر مروى از حضرت باقر و صادق (عليهما السلام)تصريح شده [است](1).
و مراد از(لِما بَيْنَ يَدَيْها) امت هاى موجود زمان نزول عذاب، و[مراد] از (ما خَلْفَها) امت هاى بعد از نزول عذاب مى باشد.
و «نكال» به معنى عذابى است كه داراى اثر ظاهر يا باقى باشد و ديگرى به واسطه آن تهديد و ترسانيده شود و به معنى منع نيز اطلاق مى شود، و «نكل» كه به معنى قيد و لجام است از اينجاست.
( وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ ) يعنى موجب زيادت بصيرت در معرفت و ايمان براى اهل تقوا قرار داديم كه بر تقوا و پرهيزكارى خود ثابت تر شوند. از اينجا استفاده مى شود كه عذاب هاى الهى در دنيا، براى تهديد و تخويف اهل معصيت و موعظه و زيادتى ايمان و بصيرت اهل تقواست.
_____________________________________________
[1] .  مجمع البيان : ج 1، ص 265 و نور الثقلين: ج 1، ص 110، ح 237.

نوشتن دیدگاه