آیه 58 :  ( وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُوا مِنْها حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَداً وَادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً وَقُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطاياكُمْ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ )
ترجمه:
58 . و ياد كنيد زمانى را كه گفتيم داخل آن قريه شويد و بخوريد از خوراك ها و ميوه هاى آن از هر كجا كه مى خواهيد در حالى كه براى شما گواراست و داخل آن درْ كه شويد، سجده كنيد و كلمه توبه بر زبان جارى نماييد تا ما گناهان شما را بيامرزيم و به زودى نيكوكاران را مواهب بيشترى عنايت فرماييم.
تفسير :
در اينكه مراد از «قريه» كدام قريه است اختلاف شد، بعضى گفتند قريه بيت المقدس [است] به قرينه آيه شريفه در سوره مائده (يا قَوْمِ ادْخُلُوا الاَْرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللهُ لَكُمْ).(1)
ولى اين قرينه دلالت ندارد، زيرا آن خطاب حضرت موسى به بنى اسرائيل براى جنگ با عمالقه و قبل از وقوع در تيه بوده و معلوم نيست كه اين خطاب در زمان موسى(عليه السلام) بوده يا در زمان يوشع و بعد از قضاياى تيه، و بعضى گفتند مصر بوده كه بعد از مراجعت بنى اسرائيل مأمور به دخول در آن شدند، و بعضى گفتند «اريحا» بوده كه قريه اى نزديك بيت المقدس است، ولى همه اين ها تخمين است و دليل قاطعى از قرآن و خبر براى تعيين اين قريه در دست نيست.
و در اينكه «باب» چه بوده نيز اختلاف شد، بعضى گفتند دروازه شهر بوده و بعضى گفتند باب مسجد بوده و قول دوم انسب است.
و نيز در كلمه (سُجّداً) اختلاف نمودند، بعضى گفتند مراد ركوع است يا از جهت تواضع، يا از جهت كوتاهىِ در، زيرا دخول در حال سجود ممكن نيست.
و بعضى گفتند مراد، دخول با تواضع و خشوع و خضوع و انقياد از فرمان الهى است، و ظاهر اين است كه مراد اين باشد كه داخل باب شويد و سجده شكر كنيد كه خداوند شما را موفق به دخول در اين قريه و تَنَعّمْ از نعمت هاى آن نمود.
(وَقُولُوا حِطَّةٌ) در مجمع البيان مى گويد: يعنى «حُطَّ عن أوزارنا»(2)(گناهان ما را بريز). و (حِطَّةٌ) خبر است براى مبتداى محذوف، يعنى «مسألتنا حِطَّةٌ عن أوزارنا».
(نَغْفِرْ لَكُمْ خَطاياكُمْ) تا خدا خطاهاى شما را بيامرزد و نيكوكاران را جزاى بسيارى عطا فرمايد.
تنبيه:
يكى از القابى كه در زيارات ائمه طاهرين و بالاخصّ اميرالمؤمنين(عليه السلام)وارد شده، «باب الحطّة» است و از تفسير عياشى از سليمان جعفرى(3) از حضرت امام رضا(عليه السلام)از ابى جعفر(عليه السلام) روايت شده كه فرمود:
«نحن بابُ حِطّتِكُم».(4)
و اين اشاره به اين است كه هر كس به ولايت اين ها معترف و درحريم محبت اينان وارد شود، گناهان او آمرزيده و مورد عفو الهى قرار مى گيرد.
____________________________________________
[1] .  حضرت موسى فرمود: اى قوم من (بنى اسرائيل)! داخل شويد زمين مقدس را كه خدا براى شما مقرّر فرموده. سوره مائده: آيه 21.
[2] .  مجمع البيان: ج1، ص 247; تفسير الامام العسكرى(عليه السلام): ص 260، ح 127 و تفسير البرهان: ج  1، ص 227، ح 1.
[3] .  سليمان بن جعفر از اصحاب امام كاظم وامام رضا (عليهما السلام) مى باشد، وى فردى جليل القدر وثقه بوده كه روايات مختلفى از ائمه نقل كرده است. كتابى در فضيلت دعا تأليف كرده است. وى در اواخر قرن دوم هجرى از دنيا رفت. رجال نجاشى: ص 182; معجم رجال الحديث: ج9، ص248; قاموس الرجال: ج5، ص 245.
[4] .  ما دروازه و راه بخشش گناهان شما هستيم. تفسير عياشى: ج 1، ص 63، ح 47 و تفسير البرهان: ج1، ص230، ح 3.

نوشتن دیدگاه