بَابٌ فِي كَمْ يُقْرَأُ الْقُرْآنُ وَ يُخْتَمُ  
1- عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ الْمُخْتَارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِي لَيْلَةٍ قَالَ لَا يُعْجِبُنِي أَنْ تَقْرَأَهُ فِي أَقَلَّ مِنْ شَهْرٍ
اصول كافى جلد 4 صفحه : 422 رواية : 1
1ـ مـحـمـد بـن عـبـداللّه گـويـد: بـه حـضـرت امام صـادق (ع) عرض كردم : قرآن را در يك شب بخوانم؟ فرمود: خوش ندارم كه در كمتر از يك ماه بخوانى .

2- عـِدَّةٌ مـِنْ أَصـْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فَقَالَ لَهُ أَبُو بَصِيرٍ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِي شَهْرِ رَمـَضـَانَ فـِي لَيـْلَةٍ فـَقـَالَ لَا قـَالَ فـَفِي لَيْلَتَيْنِ قَالَ لَا قَالَ فَفِي ثَلَاثٍ قَالَ هَا وَ أَشـَارَ بـِيـَدِهِ ثـُمَّ قَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّ لِرَمَضَانَ حَقّاً وَ حُرْمَةً لَا يُشْبِهُهُ شَيْءٌ مِنَ الشُّهُورِ وَ كـَانَ أَصـْحـَابُ مـُحـَمَّدٍ ص يـَقـْرَأُ أَحَدُهُمُ الْقُرْآنَ فِي شَهْرٍ أَوْ أَقَلَّ إِنَّ الْقُرْآنَ لَا يُقْرَأُ هَذْرَمَةً وَ لَكِنْ يُرَتَّلُ تَرْتِيلًا فَإِذَا مَرَرْتَ بِآيَةٍ فِيهَا ذِكْرُ الْجَنَّةِ فَقِفْ عِنْدَهَا وَ سَلِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ الْجَنَّةَ وَ إِذَا مَرَرْتَ بِآيَةٍ فِيهَا ذِكْرُ النَّارِ فَقِفْ عِنْدَهَا وَ تَعَوَّذْ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ
اصول كافى جلد 4 صفحه : 422 رواية : 2
2ـ على بن ابى حمزه گويد : خدمت حضرت امام صادق (ع) شرفياب شدم پس ابوبصير به آن حضرت عرض كرد: قربانت بروم در ماه رمضان همه قرآن را در يك شب بخوانم؟ فرمود: نـه عـرض كـرد: در دو شـب؟ فـرمـود: نـه ، عـرض كرد: در سه شب؟ فرمود: ها (يعنى آرى بـخـوان) و بـا دسـت خـود اشـاره فـرمـود: (مـجلسى (ره) گويد: گويا اشاره فرمود كه خـامـوش ‍ بـاش) سـپـس فرمود: اى ابا محمد براى ماه رمضان حقى و حرمتى است كه ماه هاى ديـگـر مانند آن نيستند (يعنى اين كه اذيت دادم در سه شب بخوانى به خاطر حرمت ماه رمضان و امتيازش با ماه هاى ديگر است) و اصحاب حضرت محمد (ص) قرآن را در يك ماه يا كمتر مى خـوانـند، و هر آينه قرآن با سرعت و شتاب خوانده نشود، و بايد هموار و شمرده و با آهنگ خوش خوانده شود، و هر گاه به آيه اى كه در آن نام بهشت برده شده است گذر كنى آن جا بايست ، و از خداى عزوجل بهشت را بخواه ، و چون به آيه اى كه در آن ذكر دوزخ است گذر كنى نزد آن نيز ايست كن و از دوزخ به خدا پناه ببر.

3- مـُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ شُعَيْبٍ عـَنْ حـُسَيْنِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قُلْتُ لَهُ فِي كَمْ أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فَقَالَ اقْرَأْهُ أَخْمَاساً اقْرَأْهُ أَسْبَاعاً أَمَا إِنَّ عِنْدِي مُصْحَفاً مُجَزًّى أَرْبَعَةَ عَشَرَ جُزْءاً
اصول كافى جلد 4 صفحه : 422 رواية : 3
3ـ حسين بن خالد گويد: به حضرت امام صادق (ع) عرض كردم : در چه مقدار از زمان (و در چند روز) قـرآن را بـخـوانم؟ فرمود: آن را در پنج قسمت بخوان (يعنى پنج روز كه هر روزى شـش جـزء بـاشـد) و در هـفـت بـخـش بـخوان (يعنى در هفت روز) و در نزد من قرآنى است كه چهارده قسمت است (يعنى در چهارده روز ختم مى شود).

4- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ عـَنْ أَبـِيـهِ عـَنْ عـَلِيِّ بـْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ ع قَالَ قُلْتُ لَهُ إِنَّ أَبِي سَأَلَ جَدَّكَ عَنْ خَتْمِ الْقُرْآنِ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ فَقَالَ لَهُ جَدُّكَ كُلَّ لَيْلَةٍ فَقَالَ لَهُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فَقَالَ لَهُ جَدُّكَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فَقَالَ لَهُ أَبِي نَعَمْ مَا اسْتَطَعْتُ فَكَانَ أَبِي يَخْتِمُهُ أَرْبَعِينَ خَتْمَةً فِي شَهْرِ رَمَضَانَ ثُمَّ خَتَمْتُهُ بَعْدَ أَبِي فَرُبَّمَا زِدْتُ وَ رُبَّمَا نَقَصْتُ عَلَى قَدْرِ فَرَاغِي وَ شـُغـُلِي وَ نـَشَاطِي وَ كَسَلِي فَإِذَا كَانَ فِي يَوْمِ الْفِطْرِ جَعَلْتُ لِرَسُولِ اللَّهِ ص خَتْمَةً وَ لِعَلِيٍّ ع أُخْرَى وَ لِفَاطِمَةَ ع أُخْرَى ثُمَّ لِلْأَئِمَّةِ ع حَتَّى انْتَهَيْتُ إِلَيْكَ فَصَيَّرْتُ لَكَ وَاحِدَةً مـُنـْذُ صـِرْتُ فـِي هـَذَا الْحـَالِ فـَأَيُّ شـَيْءٍ لِي بـِذَلِكَ قـَالَ لَكَ بـِذَلِكَ أَنْ تـَكُونَ مَعَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ قُلْتُ اللَّهُ أَكْبَرُ فَلِي بِذَلِكَ قَالَ نَعَمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ
اصول كافى جلد 4 صفحه : 422 رواية : 4
4ـ على بن مغيره گويد: به حضرت ابى الحسن (كاظم) عليه السلام عرض كردم : كه پدر من از جـد شـمـا پـرسـيـده از خـتـم قـرآن در هـر شـب؟ و جد شما فرموده بود: هر شب ، و به او عـرض كـرده بـود: در مـاه رمـضـان؟ جـد شـمـا فـرمـوده بـود: و در مـاه رمـضـان ، پدرم به او عـرض كـرده بـود: آرى هـر چـه تـوانـایى داشـتـه بـاشـم (بخوانم)؟ فيض (ره) گويد: مـحـتـمـل اسـت در ايـن جـا چـيـزى افـتـاده و سـاقـط شـده بـاشـد) و پـدرم چـنـيـن بـود كـه چـهـل بـار قـرآن را در ماه رمضان ختم مى كرد و من نيز از اين پس از پدرم (به همين اندازه ها) ختم مى كنم گاهى بيشتر و گاهى كمتر به اندازه فراغت و شغلم و به اندازه نشاط و كسالتم؟ و چـون روز عـيـد فـطـر شـود يـك خـتـم آن را هـديـه رسـول خـدا (ص) كـنـم ، و يـكى را هديه على عليه السلام و يكى را هديه فاطمه عليهما السلام و همچنين براى هر يك از ائمه (ع) تا برسد به شما كه براى هر يك يكى هديه كنم و تـا به ايـن حـال رسـيـده ام چـنـيـن كـرده ام ، بـراى مـن در بـرابـر ايـن عـمـل چـه پـاداشـى هست ؟ فرمود: پاداشت اين است كه روز قيامت با ايشان باشى ، گفتم : اللّه كبر! اين است پاداش من؟ تا سه بار فرمود: آرى .

5- مـُحـَمَّدُ بـْنُ يـَحـْيـَى عـَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ سـَأَلَ أَبـُو بَصِيرٍ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع وَ أَنَا حَاضِرٌ فَقَالَ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِي لَيـْلَةٍ فـَقـَالَ لَا فـَقـَالَ فـِي لَيـْلَتـَيـْنِ فَقَالَ لَا حَتَّى بَلَغَ سِتَّ لَيَالٍ فَأَشَارَ بِيَدِهِ فَقَالَ هَا ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع يَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ مِنْ أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ ص كَانَ يـَقـْرَأُ الْقُرْآنَ فِي شَهْرٍ وَ أَقَلَّ إِنَّ الْقُرْآنَ لَا يُقْرَأُ هَذْرَمَةً وَ لَكِنْ يُرَتَّلُ تَرْتِيلًا إِذَا مَرَرْتَ بـِآيَةٍ فِيهَا ذِكْرُ النَّارِ وَقَفْتَ عِنْدَهَا وَ تَعَوَّذْتَ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ فَقَالَ أَبُو بَصِيرٍ أَقْرَأُ الْقـُرْآنَ فـِي رَمـَضـَانَ فـِي لَيـْلَةٍ فـَقـَالَ لَا فـَقَالَ فِي لَيْلَتَيْنِ فَقَالَ لَا فَقَالَ فِي ثَلَاثٍ فَقَالَ هَا وَ أَوْمَأَ بِيَدِهِ نَعَمْ شَهْرُ رَمَضَانَ لَا يُشْبِهُهُ شَيْءٌ مِنَ الشُّهُورِ لَهُ حَقٌّ وَ حُرْمَةٌ أَكْثِرْ مِنَ الصَّلَاةِ مَا اسْتَطَعْتَ
اصول كافى جلد 4 صفحه : 423 رواية : 5
5ـ عـلى بـن ابـى حـمزه گويد: ابوبصير از امام صادق عليه السلام پرسيد و من نيز در خـدمـتـش بـودم و عـرض كـرد: قـربانت شوم ! من قرآن را در يك شب بخوانم؟ فرمود: نه ، عـرض كـرد: در دو شـب؟ فـرمـود: نـه ، تـا رسـيـد به شش شب با دست اشاره كرده فرمود: ها (يـعـنى آرى بخوان) سپس حضرت امام صادق (ع) فرمود: اى ابا محمد آنان كه پيش از شماها بـودنـد از اصـحـاب مـحـمـد (ص) قـرآن را در يك ماه و كمتر مى خوانند، قرآن را به شتاب و سـرعـت نـبـايد خواند بلكه بايد هموار و شمرده خوانده شود، و هرگاه به آيه اى برخورد كـردى كـه در آن ذكـر دوزخ اسـت نـزد آن بـايـسـتى و از دوزخ به خدا پناه برى ، پس ابو بصير عرض كرد: در ماه رمضان قرآن را در يك شب بخوانم؟ فرمود: نه ، عرض كرد: در دو شب بخوانم؟ فرمود: نه ، عرض كرد: در سه شب بخوانم؟ فرمود: آرى بخوان و با دست خود اشاره كرد آرى ماه رمضان (ماهى) است كه هيچ كدام يك از ماه ها به او نمانند براى آن ماه حق و حرمتى است ، (و در آن ماه) نماز هر چه توانى بخوان .

نوشتن دیدگاه