بَابُ قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ فِي الْمُصْحَفِ  
1- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ رَفَعَهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فِي الْمُصْحَفِ مُتِّعَ بِبَصَرِهِ وَ خُفِّفَ عَنْ وَالِدَيْهِ وَ إِنْ كَانَا كَافِرَيْنِ
اصول كافى جلد 4 صفحه : 417 رواية : 1
1ـ حـضـرت امام صـادق عـليـه السـلام در حـديـث مـرفـوعـى فرمود: هر كه قرآن را از روى آن بـخـوانـد از ديدگان خود بهره مند شود، و سبب سبك شدن عذاب پدر و مادرش گردد اگر چه آن دو كافر باشند.
 
2- عـَنـْهُ عـَنْ عـَلِيِّ بـْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ الْحَسَنِ الضَّرِيرِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قـَالَ إِنَّهُ لَيـُعـْجـِبـُنـِي أَنْ يـَكـُونَ فـِي الْبـَيـْتِ مـُصْحَفٌ يَطْرُدُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ الشَّيَاطِينَ
اصول كافى جلد 4 صفحه : 417 رواية : 2
2ـ و نـيز آن حضرت عليه السلام فرمود: هر آينه من خوش دارم كه در خانه قرآنى باشد كه خداى عزوجل به آن سبب شيطان ها را (از آن خانه) دور كند.
 
3- عـِدَّةٌ مـِنْ أَصـْحـَابـِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قـَالَ ثـَلَاثـَةٌ يـَشْكُونَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَسْجِدٌ خَرَابٌ لَا يُصَلِّي فِيهِ أَهْلُهُ وَ عَالِمٌ بَيْنَ جُهَّالٍ وَ مُصْحَفٌ مُعَلَّقٌ قَدْ وَقَعَ عَلَيْهِ الْغُبَارُ لَا يُقْرَأُ فِيهِ
اصول كافى جلد 4 صفحه : 417 رواية : 3
3ـ و نـيـز امام عـليـه السـلام فـرمـود : سـه چـيـز اسـت كـه به درگـاه خـداى عـزوجـل شـكـايـت كـند مسجد ويرانى كه اهلش در آن نماز نخوانند، و دانشمند عالمى كه ميان نادان ها و جهال باشد و قرآنى كه گرد به آن نشسته و كسى آن را نخواند.
 
4- عـَلِيُّ بـْنُ مـُحـَمَّدٍ عـَنِ ابْنِ جُمْهُورٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ بْنِ مَسْعَدَةَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ جـَدِّهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قِرَاءَةُ الْقُرْآنِ فِي الْمُصْحَفِ تُخَفِّفُ الْعَذَابَ عَنِ الْوَالِدَيْنِ وَ لَوْ كَانَا كَافِرَيْنِ
اصول كافى جلد 4 صفحه : 417 رواية : 4
4ـ و نـيـز امام عـليـه السـلام فـرمـود : خواندن قرآن از روى آن عذاب را از پدر و مادر سبك كند اگر چه آن دو كافر باشند.
 
5- عـِدَّةٌ مـِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ الْمُبَارَكِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَبَلَةَ عـَنْ مـُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنِّي أَحـْفـَظُ الْقـُرْآنَ عـَلَى ظـَهـْرِ قـَلْبـِي فَأَقْرَؤُهُ عَلَى ظَهْرِ قَلْبِي أَفْضَلُ أَوْ أَنْظُرُ فِي الْمـُصـْحـَفِ قـَالَ فـَقـَالَ لِي بـَلِ اقـْرَأْهُ وَ انْظُرْ فِي الْمُصْحَفِ فَهُوَ أَفْضَلُ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ النَّظَرَ فِي الْمُصْحَفِ عِبَادَةٌ
اصول كافى جلد 4 صفحه : 418 رواية : 5
5ـ اسـحـاق بـن عـمار گويد: به حضرت امام صادق عليه السلام عرض كردم : قربانت گردم من قـرآن را حـفـظ دارم آن را از حـفـظ بخوانم بهتر است يا از روى قرآن؟ فرمود: بلكه آن را بـخـوان و نـگـاه به قرآن كن (و از روى آن بخوان) كه بهتر است ، آيا ندانسته اى كه نگاه كردن در قرآن عبادت است؟

نوشتن دیدگاه